OCHOTNICZA STRAŻ POŻARNA W GRODYSŁAWICACH

 

OSP w Grodysławicach została założona w 1956 r. Początkowo należało do niej 24 członków; spośród nich wybrano Naczelnika, którym został Józef Brzezicki, jeden z najawniejszych członków. Ze sprzedaży kalendarzy strażackich i organizacji zabaw tanecznych pozyskiwano pieniądze za które zakupiono węże i motopompę. Sprzęt był przechowywany w stodole u Naczelnika Józefa Brzezickiego. Brak siedziby OSP i miejsca do przechowywania sprzętu skłonił członków OSP do podjęcia sie budowy remizy strażackiej. Największym problemem przy budowie remizy byłu trudności przy pozyskiwaniu materiałów budowlanych, jednak po wielu trudach budowa świetlicy została ukończona. W znaczącej części została wybudowana społecznie, wszyscy strażacy brali czynny udział przy jej budowie. Najbardziej zasłużeni przy budowie strażacy to: Stanisław Birunt, Bolesław Czapka, Kazimierz Moskwa i Jan Greszta. Prezes OSP Michał Orzyszczuk, Wiceprezes Bolesław Czapka, skarbnik Bronisław Pomianowski oraz członkowie Józef Wronka, Tadeusz Kulik, Ryszard Wysocki i Zygmunt Garbacz. Komenda Rejonowa Straży Pożarnych w Tomaszowie Lubelskim widząc zaangażowanie członków jednostki OSP w Grodysławicach przy budowie świetlicy przekazuje im motopompę M-800, 10 sztuk węży W- 75, 10 sztuk W-52, 2 sztuki węży ssawnych 110 oraz syreny ręczną i elektryczną W roku 1981 jednostka otrzymuje również samochów strażacki marki "Żuk" oraz drurą motopompę M-800 i węże W-75 w ilości 10 sztuk oraz węże L-52 również 10 sztuk. Od tego czasu OSP w Grodysławicach zaliczana była do jednostek typu "S".

 

 

OCHOTNICZA STRAŻ POŻARNA W PAWŁÓWCE

 

Ochotnicza Straż Pożarna w Pawłówce gm. Rachanie została powołana w kwietniu 1953 r., skład twożyło 12 strażaków. Do pierwszego zarządu weszli: Prezes Feliks Gemborys, Naczelnik Julian Pańczyma, Skarbnik Aleksander Homaniec, który pełni tę funkcję do dziś.

W 1954 r. powołano nowego Prezesa i został nim Feliks Dominik, Naczelnikiem został Mieczysław Kowalski. W 2011 roku OSP otrzymała pierwszy sprzęt: drabinę składaną i 2 bosaki. Od 1956 r. zarząd postanowił gromadzić fundusze na zakup sprzętu i umundurowania. Fundusze zbierano z zabaw, przedstawień i dobrowolnych składek. Przy wsparciu Komendy Powiatowej Straży Pożarnej w Tomaszowie Lubelskim za uzyskane pieniądze zakupiono motopompę M-200 i 14 czapek strażackich, w dniu 17 maja 1959 r. odbyło się uroczyste poświęcenie i przekazanie sprzętu strażakom OSP w Pawłówce. Wówczas mechanikiem został JanIwanicki. Otrzymanego sprzętu nie było jednak gdzie magazynować korzystano więc z połowy budynku drewnianego, który wybudowano we wsi w 1937 roku jako dom ludowy, drugo połowa domu zajęta była przez sklep GS w Rachaniach. W 1965 r. naczelnikiem jednostki został Jan Kukiełka a mechanikiem Mieczysław Winiarczuk. W 1966 r. następują kolejne zmiany, na stanowisko naczelnika wybrany został Bolesław Błajda.

W 1967 r. naczelnikiem został Kazimierz Ciołko, który pełni funkcje do chwili obecnej a prezesem a prezesem Bolesław Błajda. Strażacy z Pawłówki otrzymali nową motopompę M- 800, która jest w posiadaniu jednostki do dziś. Kolejne zmiany w składzie zarządu nastąpiły w 1969 r. Prezesem został Jan Turzyniecki, mechanikiem Tadeusz Iwanicki i w tym składzie zarząd pozostał do dziś.

W 1971 r. przeprowadzono kapitalny remont świetlicy. Prace remontowe wykonywane były społecznie. Rok później również głównie dzięki pracy społecznej strażaków do budynku remizy dobudowano garaż i przeniesiono tam sprzęt strażacki. W 1994 r. Urząd Gminy w Rachaniach rozpoczą budowę nowej remizo-świetlicy.

 

 

OCHOTNICZA STRAŻ POŻARNA W RACHANIACH

 

Ochotniczą Straż Pożarną w Rachaniach założono w 1916 r. z inicjatywy ówczesnego wójta – Kazimierza Denysa, sekreterza – Andrzeja Warmińskiego oraz ówcesnego proboszcza ks. Franka. W skład jednostki dwie sekcje – 18 członków. Niebawem jednostka otrzymała sztandar ufundowany przez społeczeństwo. W 1925 r. została zorganizowana strażacka orkiestra denta w jej składzie było 144 muzyków, założycielem orkiestry był wójt gminy Michał Chmurzyński. Jednostka była prężna a orkiestra uświetniała uroczystości lokalne i powiatowe. W tym samym roku rozpoczęto budowę remizy strażackiej, którą ukończono w 1927 r. Jednostka wyposażona była w konny wóz strażacki, 2 beczki o pojemności 300 l każda, sikawkę ręczną i 4 odcinki parcianych węży.

Wojna i opupacja nie osłabiły aktywności bojowej strażaków. 14 września 1939 r. brali udział w akcji gaszenia pożaru w którym spłonęło 6 domów.

Pierwszą motopompę zakupiono w 1949 r., fundusze na jej zakup pozyskano z dobrowolnych datków mieszkańców Rachań oraz zbiórki przeprowadzonej w jednostce. W dniu 23.09.1956 r., we wsi wybuchł kolejny pożar w którym spłonęło 13 domów. Środki finansowe jednostki wzrastały i w 1963 r. zakupiono pierwszy samochód, był to STAR-20, który służył jednostce przez 4 lata. Następnie z KRSP jednostka otrzymała Żuka i motopompę. W 1967 r. rozpoczęto budowę domu strażaka, którą finansowała KRSP i jednostka. Z funduszy OSP zakupiono pustaki na jedną kondygnację. Większość prac budowlanych i transportowych wykonywana była w czynie społecznym przez członków jednostki. W 1976 r. ukończono budowę domu strażaka a jednostka otrzymała samochów marki STAR-29. W 1980 r. OSP otrzymała samochód średni marki STAR-244GBA, a w 1987 r. - samochów marki Żuk, oba są w jednostce do dziś. Od 1987 r. OSP jest jednostką typu S-2. Z upływem lat stan liczebny jednostki się powiększał, obecnie liczy ona 28 czynnych członków. Od 1960 r. przy OSP powstały młodzieżowe drużyny pożarnicze męskie i żeńskie. Do chwili obecnej działa charcerska drużyna pożarnicza – męska, która bierze udział w zawodach gminnych i rejonowych. Jednostka OSP bierze czynny udział w życiu miejscowości, w obchodach świąt i rocznic państwowych oraz kościelnych. Członkowie OSP aktywnie uczestniczą w pracach społecznych (rozbudowa szkół, bódowa dróg itp.)

 

 

OCHOTNICZA STRAŻ POŻARNA W SIEMIERZU

 

Ochotnicza Straż Pożarna w Siemierzu została założona w 1946 r. Prezesem był wówczas Wincenty Misiączkiewicz, zaś funkcję Komendanta pełnił Jan Wawrzyński. Skarbnikiem w tym czasie był Józef Mościbroda. Funkcję tę sprawował do 1969 r. W tym czasie jednostka zakupiła sikawkę ręczną za własne fundusze. Od 1962 r. Naczelnikiem OSP w Siemierzu był Władysław Kijko, a Prezesem Stanisław Jarochiewicz. W tym też roku pozyskano pompę z OSP w Tomaszowie Lubelskim. W latach 1962-90 Skarbnikiem był Leon Michalski. W 1977 r. stanowisko Naczelnika objął Stanisław Jarochiewicz, Prezesem był Franciszek Kijko, zaś funkcja Prezesa została powierzona Franciszkowi Urbanowi.

 

 

OCHOTNICZA STRAŻ POŻARNA W SIEMNICACH

 

Ochotnicza Straz Pozarna w Siemnicach powstała w 1928 r. Inicjatorem założenia OSP w Siemnicach był Teofil Marszycki. Pierwszymi członkami jednostki byli: Stanisław Nowosad, Józef Sioma, Stanisław Parol, Stanisław Sierpiński, Michał Łukowski, Mikołaj Romańczuk, Józef Pieprzowski, Grzegorz Romańczuk, Władysław Kuzdra, Stanisław Wróbel, Michał Jankowski i Stanisław Mazurek. Do składu zarządu wybrano następujących członków:

- pierwszy prezes – Stanisław Holcer

 

- pierwszy naczelnik – Teofil Marszycki

 Zasłużeni dla jednostki OSP Siemnice, założyciele i inicjatorzy powołania OSP Siemnice:

- Stanisław Holcer – pierwszy prezes

 

- Teofil Marszycki – pierwszy naczelnik

 

- członkowie: Stanbisław Nowosad, Józef Sioma, Michał Jankowski, Stanisław Mazurek oraz Władysław Kuzdra.

Pierwszy sprzęt przeciwpożarowy jednostka otrzymała w latach trzydziestych, była to motopompa ręczna i beczkowozy, dopiero w latach sześćdziesiątych otrzymała motopompę spalinową i potrzebny do niej osprzęt.

Drewniana strażnica do przechowywania sprzętu została wybudowana w 1937 r. Nową murowaną remizo-świetlicę wybudowano w latach 1990-92.

Największe wydarzenie, które miało miejsce we wsi to wielki pożar w 1947 r., gdzie doszczętnie spaliło się kilkanaście budynków gospodarczych.

Do najważniejszych akcji ratowniczych w których jednostka brała udział mażna zaliczyć groźne pożary w Rachaniach w latach pięćdziesiątych oraz w gminie Łaszczów w miejscowościach Wólka Pukarzowska, Małoniż oraz Muratyn.

 

 

OCHOTNICZA STRAŻ POŻARNA W WERECHANIACH

 

Ochotnicza Straż Pożarna w Werechaniach została założona w maju 1927 r. z inicjatywy czterech mieszkańców: Mikołaja Świderka – Prezesa, Karola Kawki – Gospodarza, Jana Kowalczuka – Skarbnika, Edwarda Kierepkę s. Stanisława – Komendanta.

Na początku swojej działalności jednostka OSP posiadała: sikawkę ręczną, trzy odcinki węża, beczkowózdwukołowy konny, które ufundował Gmina Tarnawatka, bosaki i drabiny strażacy wykonali samodzielnie.

W późniejszym czasie jednostka zakupiła plac pod budowę domu ludowego. W roku 1932 rozpoczęto budowę, którą częściowo ukończono w 1934 r. Do wybuchu wojny jednostka aktywnie działała na terenie gminy Tarnawatka, wyróżniała się zdobywaniem czołowych miejsc na zawodach.

W okresie okupacji jednostka brała udział w gaszeniu pożaru w miejscowości Józefówka. W nagrodę wyróżniona została przez okupanta 25 parami skórzanych kamaszy. Podczas wojny jednostka nie prowadziła działalności powodem były liczne aresztowaniadruhów przez żołnierzy Gestapo.

Po wyzwoleniu obudzona z koszmaru wojennego jednostka wznowiła swoją działalność. Pierwszym Naczeknikiem został K. Biront, prezesem J. Sokólski, gospodarzem J. Miedziak s. Stefana. We wsi wybuchały pożary gospodarstw m.in. J. Tarczyńskiego i J. Kowalczuka, a w 1945 r. J. Majdańskiego. Mimo ubogiego sprzętupożarniczego jednostka brała czynny udział w akcjach gaśniczych. W 1948 r. pożar zniszczył doszczętnie miejscowy zabytkowy kościółek. Wieczorową porą 2 maja 1949 r. pomimo zakazów wydanych przez władzę ludową w wiosce z inicjatywy druhów strażaków zorganizowano manifestację ku czci Konstytucji 3 Maja. Jednostka otrzymała z Cukrowni Wożuczyn wóz konny bojowy. Przy jednostce został utworzony amatorski zespół teatralny pod kierownictwem Pani Bergerównej – nauczycielki szkoły.

W latach pięćdziesiątych jednostka otrzymała pierwszą motopompę M-200, którą wymieniono później na typ M-800, uroczystego poświęcenia dokonał ówczesny proboszcz Ks. Kustroń. Rozbudowano dom ludowy, który przekształcono później w remizo-świetlicę.We wrześniu 1959 r. jednostka otrzymała syrenę alarmową elektryczną – była to nagroda z Komendy Wojewódzkiej. W tym czasie mieszkańców wsi nawiedziło wielkie nieszczęście, w pożarze zniszczeniu uległa jedna czwarta wioski od strony zachodniej.

W jednostce działalność wznowił zespół teatralny pod kierownictwem Pani J. Kierepki, nauczycielki szkoły. W 1961 r. zespół ufundował jednostce sztandar, był to pierwszy sztandar OSP w powiecie tomaszowskim.

Komenda Głównia Straży Pożarnej w Warszawaie ufundowała dla jednostki wóz bojowy konno ciągnikowy. Z inicjatywy E. Kierepki powstała 12 osobowa drużyna żeńska. Nauczycielem drużyny został Pan Juszczak. Drużyna brała udział w zawodach wojewódzkich.

W 1968 r. z inicjatywy zarządu – Prezesa J. Majdańskiego, Wiceprezesa S. Senia i Naczelnika E. Miedziaka rozpoczęto gromadzenie materiałów i środków finansowych na budowę nowego murowanego "Domu Strażaka", budowa trwała 2 lata. W budynku mieściły się świetlica, garaże i magazyny oraz Klub Rolnika. Od 1974 r. jednostka posiadała samochów marki Lublin, który zostaje wymieniony na nowy marki Żuk. W 1979 r. Zarząd Główny Związku OSP w Warszawie za dobre wyniki wyróżnił jednostkę złotym medalem. W 1980 r. jednostka otrzymała samochód marki Star w zamian za Żuka. W 1991 r. przy jednostce powstał komitet budowy kościoła p.w. Świętego Floriana. Budowę rozpoczęto w 1991 r. a ukończono 1994. Jednostka w dowód wdzięczności otrzymała nowy sztandar z wizerunkiem świętego Floriana ufundowany przez miejscową społeczność.

            W 2006 roku powołano nowy zarząd w składzie:

 

– Prezes – Piotr Jasiński

 

– Wiceprezes – Edward Miedziak

 

– Naczelnik – Mieczysław Majdański

 

– Zastępca Naczelnika – Marian Dyl

 

– Sekretarz – Karol Malicki

 

– Skarbnik – Lech Malicki

 

– Gospodarz – Krzysztof Romańczuk

 

– Kronikarz – Edward Żabiński

 

– Prezes gminny – Kazimierz Organista

Jednostka wraz z zarządem w wymienionym składzie działa prężnie osiągając czołowe miejsca w zawodach gminnych i powiatowych.

W Ochotniczej Straży Pożarnej w Werechaniach było wielu Druhów, którzy inicjatywą i aktywnością w ogromnym stopniu przyczyniali się do rozwoju jednostki – dziś odeszli na wieczną służbę, wśród nich byli: Karol Kawka, Mikołaj Świderek, Jan Kowalczuk, Kazimierz Biront, Józef Sokólski, Edward Kierepka s. Stanisława, Feliks Krawczuk, Jan Miedziak s. Stefana, Jan Majdański, Jan Miedziak s. Jana, Stanisław Seń s. Andrzeja, Marian Kierepka, Edward Kierepka s. Franciszka, Jan Seń i Marian Dyl.

 

 

OCHOTNICZA STRAŻ POŻARNA W WOŻUCZYNIE

 

Ochotnicza Straż Pożarna w Wożuczyne powstała w 1926 r. z inicjatywy ks. Józefa Cimerajdy. W swoje szeregi przyjmowała większość mężczyzn z miejscowości Wożuczyn. W tym czasie przynależność do straży była wyróżnieniem dla danej osoby. Zadania statutowe to przede wszystkim: gaszenie pożarów i działalność gospodarcza.

Motopompę jednostka otrzymała w 1958 r., a samochód w 1963 r. Nową remizę wybudowano w 1951 r.

           Funkcję Prezesa pełnili:

 

– ks. Józef Cimerajda – od 1926 r.,

 

– Antoni Barański – od 1945 r.,

 

– Jan Fuk – od 1975 r.,

 

– Janusz Swatowski – od 1991 r.

 

 Od 2000 r. funkcję prezesa sprawuje Bożena Osuch.

Obecnie w Wożuczynie funkcjonują 4 drużyny: OSP męska i żeńska, MDP dziewczęca i chłopięca. Jednostka realizuje zadania wynikające ze statutu, prowadzi działalność gospodarczą i kulturalną. Współpracuje z Kołem Gospodyń Wiejskich w Wożuczynie, miejscową parafią i szkołą. Bardzo dobrze układa się współpraca z samorządem gminnym. Wspólnie z Kołem Gospodyń Wiejskich organizuje lub jest współorganizatoremwielu festynów kulturalnych i sportowych. W czasie ferii zimowych i letnich organizowany jest czas wolny dzieciom i młodzieży.

Obecnie głównym celem jest pozyskiwanie środków finansowych, które pochodzą głównie z organizowanych zabaw tanecznych. Część pozyskanych funduszy przeznaczana jest na organizację festynów oraz remont budynku remizo-świetlicy. Pozostałe środki przeznaczane są na zakupy mundurów wyjściowych i bojowych dla członków OSP.

 

 

OCHOTNICZA STRAŻ POZARNA W ŹWIARTÓWKU

 

Ochotnicza Straż Pożarna w Źwiartówku założona została jesienią 1957 r. Na Naczelnika wybrano Mieczysława Józefko, prezesem został Franciszek Woch, skarbnikiem Jan Kozyra, a gospodarzem Stefan Pieczenia. Straż nie posiadała sprzętu przeciwpożarowego. Na pierwsze zawody w Siemierzu strażacy przyjechali z wypożyczoną sikawką ręczną a od Cukrowni Wożuczyn otrzymali mundury i czapki. W drużynie OSP byli wówczas: Bernard Jach, Tadeusz Pawęzka, Wacław Świderski, Władysław Król, Roman Bodańczuk, oraz Józef Sioma. Od dnia założenia wozakami byli: Joachim Czarnecki, Jan Sioma, Stefan Sioma i Jan Huzar. W 1960 r. postawiono drewniany budynek na sprzęt, który służył jako remiza a z Komendy Powiatowej Straży Pozarnej w Tomaszowie Lubelskim jednostka otrzymała motopompę M-200 z wężami.

W 1963 r. strażacy dostali motopompę M-800, większą ilość węży oraz mundury wyjściowe i czapki. Następnym budynkim OSP była stara szkoła, którą wyremontowano i przez kilka lat służyła strażakom, mieścił się tam też Klub Rolnika.

W latach sześćdziesiątych przy jednostce powstała drużyna żeńska, która brała udziałw zawodach sportowo-pożarniczych. Drużynową została Honorata Kozyra.

Naczelnikiem jednostki od chwili jej załużenie do 1993 r. był Mieczysław Józefko, który przez wiele lat zdobywał z drużyną pierwsze miejsca w zawodach gminnych. Obecnie Naczelnikiem jest Zbigniew Osuch. W 1993 r. Naczelnik Zbigniew Osuch zorganizował Młodzieżową Drużynę Pożarniczą z którą zają pierwsze miejsce w zawodach gminnych, które odbyły się w Źwiartówku w gminie Rachanie. Od powstania jednostki Prezesem był Franciszek Woch, następnie został nim Pan Czarnecki a od 1972 r. do chwili obecnej prezesem jest Wacław Kramarczuk. W dniu 16 maja 1993 r. po kilkuletnim remoncie odbyło się uroczyste otwarcie obiektu "Młyn Szyneli" przekształconego na remizo-świetlicę, który częściowo został zakupiony przez jednostkę a pozostałą część jednostka otrzymała w formie darowizny od właściciela Pana Paczosa.

Podczas 37-letniego istnienia OSP w miejscowości wybuchło 9 pożarów.